home

Gynaecoloog Erica Janszen : lang niet altijd opereren bij een verzakking

"Ik hoef toch geen matje?", vragen patiënten met een verzakking gynaecoloog Erica Janszen vaak als ze voor het eerst op het spreekuur komen. 'Het is jammer dat dit schrikbeeld is ontstaan', vertelt ze in haar blog, "want er zijn bij een verzakking (prolaps) vaak veel meer behandelmogelijkheden.

Ruim 1 op de 3 vrouwen krijgt in haar leven een verzakking van darm, baarmoeder of blaas. Zo’n verzakking kan zorgen voor bijvoorbeeld moeite met poepen, plassen of vrijen en ongewild urineverlies. Het onderwerp heeft de laatste tijd veel negatieve aandacht gekregen. Het plaatsen van een matje – een van de behandelopties – zou veel vrouwen pijn bezorgen. ‘Ik hoef toch geen matje, dokter?’, hoor ik vaak tijdens mijn spreekuur. Ik snap de angst na al die verhalen goed. Maar ik vind het ook jammer dat dit schrikbeeld is ontstaan.

Van fysiotherapie tot afvallen

De opties variëren van fysiotherapie van de bekkenbodem tot het plaatsen van een ring of leefstijlaanpassingen. Afvallen of een vezelrijk dieet kunnen helpen. Soms is het nog simpeler: een van mijn patiënten adviseerde ik om minder koffie te drinken. Van 20 koppen per dag ging ze terug naar 4; haar blaasklachten verdwenen. Een operatie blijft bij ernstige klachten vaak de beste optie. Maar een matje adviseren we alleen als de verzakking na een eerdere operatie is teruggekeerd. En zelfs dan is dat lang niet altijd nodig.

De vrouw bepaalt

Welke behandeling een vrouw krijgt, bepaalt ze uiteindelijk zelf; alleen zij weet hoeveel last ze heeft van de verzakking. Onze intake-gesprekken zijn uitgebreid. Vrouwen vullen een vragenlijst in en we bespreken alle opties. Ik presenteer de feiten, mijn patiënt maakt de keuze. En natuurlijk ben ik er om haar daarmee te helpen. Sommige vrouwen zijn er na 1 gesprek uit, anderen hebben meer tijd nodig.

Had ik dit eerder geweten…

Hoe lang het ook duurt voordat iemand de knoop doorhakt, de reactie is meestal hetzelfde: ‘Als ik dit eerder had geweten, dan was ik veel sneller naar de dokter gegaan.’ De horrorverhalen uit de media hoor of zie ik gelukkig zelden. Wat ik wel zie? Opgeluchte vrouwen die blij zijn dat de kwaliteit van hun leven met sprongen is verbeterd. En dat is ook voor mij een enorme beloning.